باز باران، با ترانه، می خورد بر بام خانه... 
خانه ام كو؟ 
خانه ات كو؟ 
آن دل دیوانه ات كو؟ 
روزهای كودكی كو؟ 
فصل خوب سادگی كو؟ 
یادت آید روزباران،گردش یك روز دیرین؟ 
پس چه شد دیگر،كجارفت؟ 
خاطرات خوب و رنگین، 
در پس آن كوی بن بست، 
در دل تو،آرزو هست؟ 
كودك خوشحال دیروز؟ 
غرق در غم های امروز، 
یاد باران رفته از یاد، 
آرزوها رفته برباد......
آرزوها رفته برباد...........

.

برهنه ات می کنند که بهتر دیده شوی...

غصه نخور گردوی کوچک،

آنچه سیاه می شود دستان آنهاست نه روی تو!

.

.

.

منبع : nifa77.blogfa.com

آنگــــاه که با اذان صبـــح؛

خدا، صدای زندگی را می سراید

من تو را در طلـــــــــوع باران؛ سبز 

در لاجوردی بی انتهـای آسمان؛ آبی

در نسیــــم خوش سحرگاهـــــان؛ خنک می جویم

و دلم برای دم زدن در تو تنگ می شود

ای هوای زندگی در من

زندگی من برای طلوع تو 

و طلوع تو برای زندگی من

بیا تا سرشار شویم از

آوازهای قشنگ

آغازهای بی انتها

و سجده های نیایش

رو به طلوع همواره خدا

الله اکبر...

چه بزرگ است خالق مهر 

و بانی آن در رویش مهربانی ما... مانی

_________

بقیه اشعار در ادامه مطلب

جملات دکتر علی شریعتی

جهت مشاهده به ادامه مطلب بروید

اشعار ناب ایرانی

جهت مشاهده به ادامه مطلب بروید

اشعار کوتاه

جهت مشاهده به ادامه مطلب بروید

اشعاره عاشقانه

جهت مشاهده به ادامه مطلب بروید

اشعار فروغ فرخ زاد

جهت مشاهده به ادامه مطلب بروید

اشعار حافظ

جهت مشاهده به ادامه مطلب بروید

  اشعار سعدی

جهت مشاهده به ادامه مطلب بروید